การประเมินผู้เรียน

การประเมินผู้เรียน
การประเมินนักเรียนในที่นี้จะเน้นการประเมินนักเรียนตามสภาพจริง ซึ่งเริ่มเรียกกันโดยทั่วไปตั้งแต่ปี ค.ศ. 1990 และ ในปี ค.ศ. 2000 การประเมินสภาพจิรงมีการใช้รูปแบบทดสอบมาตรฐาน และแบบทดสอบที่ครูสร้างขึ้นด้วย รวมไปถึงการประเมินความรู้สึกนึกคิด แนวคิดนี้ได้รับการสนับสนุนจาก John Dewey ในส่วนของหลักสูตร นอกจากจะเมินความรู้แล้ว ยังต้อประเมินให้สอดคล้องกับความเป็นจริงของผู้เรียนในชีวิตจริงด้วย ในเรื่องนี้ถึงกับมีคำว่าถึงหลักสูตรที่อิงมาตรฐาน และยึดรายวิชาเป็นศูนย์กลางว่า “ประเทศชาติตกอยู่ในความเสี่ยง” (Nation at risk)
การประเมินหลักสูตรของ Eisner ในปี ค.ศ. 1999 มีอิทธิพลอย่างมากเกี่ยวกับการประเมินสภาพจริง ครูมีศิลปะในการที่จะเข้าใจผู้เรียน มีการสะท้อนความคิดจากห้องเรียน มีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ซึ่งเป็นการค้นหาความหมายซึ่งกันและกันและทันทีที่มีความหลากหลาย
การประเมินตามสภาพจริงเข้ากันได้ดีกับแนวคิดการสร้างความรู้ด้วยตนเอง เช่น Brooks and Brooks (1993) เสนอแนวคิดกระบวนการควบคุมตนเองของการแก้ปัญหาระหว่างครูและนักเรียนด้วยการสร้างความขัดแย้งทางปัญญา ผ่านการอภิปรายและการสะท้อนผล Torrance and Pryon (2000) เน้นการค้นพบของผู้เรียนด้วยการปฏิบัติ
ดังนั้นการประเมินตามสภาพจริงก็คือ ผู้เรียนเป็นผู้ดำเนินการและปฏิบัติด้วยการลงมือกระทำจริง ด้วยการสร้างชิ้นงาน เพื่อแสดงออกถึงการวิเคราะห์ บูรณาการความรู้ดเวยการประดิษฐ์ ฉะนั้น การประเมินสภาพจริงจึงมีวิธีการประเมินได้ 2 วิธี คือ การแสดงออกของผลงาน และ การจัดทำแฟ้มสะสมงานของนักเรียน
ในเรื่องของการประเมิน มีคำถามที่เป็นประโยชน์ต่อการตรวจสอบการสร้างการประเมิน คือ
1. ความรู้ ทักษะหรือเจตคติอะไรที่นักเรียนแสดงออก
2. กิจกรรมมีส่วนช่วยในการสอนในหลักสูตรอย่างไร
3. เกณฑ์อะไรที่ใช้ประเมินนักเรียน
4. จะออกแบบงานเองหรือร่วมกับครูคนอื่น นักเรียนมีส่วนหรือไม่
5. ระยะเวลาเท่าไรในการประเมิน
6. มีงานเดี่ยวหรือกิจกรรมกลุ่มเพิ่มเข้ามาอีก
7. วัสดุ อุปกรณ์อะไรที่เพิ่มเข้ามา
8. ประเมินคนเดียวหรือให้ครูคนอื่นประเมินร่วมหรือให้นักเรียนประเมินช่วย
9. จะรู้อย่างไรว่าสิ่งที่เรียนมีการพัฒนา
ข้อดี
- มีวิธีการที่เด่นเชื่อมโยงสู่หลักสูตรและการประเมิน
- เป็นไปตามธรรมชาติและให้ข้อมูลที่เป็นจริงมากกว่ารูปแบบเดิม
- ให้เนื้อหาที่มีความหมายแก่นักเรียน
- ใช้เป็นแนวทางในการแสดงการพัฒนาผลสัมฤทธิ์ของนักเรียน
- ให้ข้อมูลที่น่าเชื่อถือของความสำเร็จในตัวนักเรียนแก่ผู้ปกครองและชุมชน
- นักเรียนสะท้อนผลจากการเรียน
ข้อด้อย
- ใช้เวลาในการเตรียมมาก
- การตัดสินผลงานมีความลำบากหากมีหลักไม่ปรากฏชัดเพื่อให้เกิดความเที่ยง ความตรง
- การตัดสินตั้งอยู่บนฐานของความหลากหลายซึ่งให้เกณฑ์ลำบาก

แฟ้มพัฒนางาน
แฟ้มพัฒนางานเป็นหัวใจของการประเมินตามสภาพจริง เริ่มจากนักเรียนเป็นผู้สนใจเกิดความคิดในเรื่องนั้น มีความรับผิดชอบในสิ่งที่เรียน บูรณาการสิ่งต่างๆและริเริ่มสิ่งใหม่ๆ เข้าหากันได้ดี
แนวคิดนี้เกิดมาจากศิลปะที่นักศิลปินนำเสนอผลงาน เมื่อประยุกต์ใช้กับการศึกษา จึงเปิดโอกาสให้นักเรียนแสดงผลงาน โดยไม่จำกัดเวลา ครูเป็นผู้ชี้แนะ นักเรียนเป็นผู้ตัดสินใจ คิดค้น สร้างโครงการ รวมทั้งการประเมินตนเองไปในตัว สะท้อนผลความก้าวหน้า เข้าใจการทำงาน ส่วนครูประเมินส่วนที่กว้างและลึก Case (1994) ให้รายละเอียดของแฟ้มสะสมงานดังนี้
- ครอบคลุมเนื้อหาความรู้ที่นักเรียนเลือกที่จะทำและบรรยายเป็นคำพูดของตนเอง
- ตารางสารบัญ
- ตัวอย่างอย่างน้อย 2 ตัวอย่าง ที่สัมพันธ์กับสิ่งที่ตนเองเขียน
- ตัวอย่างอย่างน้อย 2 ตัวอย่าง ที่สัมพันธ์กับสิ่งที่ตนเองอ่าน
- อื่นๆที่ตัวเองได้เลือกไว้
ครูผู้สอนและนักเรียนตกลงกันไว้ในเรื่องการให้คะแนน ดังนี้
- นักเรียนทำการเปรียบเทียบตัวอย่างและอธิบายถึงสิ่งที่รวบรวมมาได้ดีเพียงใด
- สารบัญเป็นจริง (เพียงพอ? มากไป?)
- มีความเป็นระเบียบ และการจัดการดี
- ประหยัด (ควบคุมการใช้จ่าย)
- มีความชัดเจน และครบถ้วนในเนื้อหาความรู้
ข้อดี
- ช่วยให้นักเรียนตื่นตัวในการเรียนรู้ด้วยตนเอง
- สนับสนุนให้นักเรียนสามารถประเมินตนเองได้
- ส่งเสริมครูผู้สอนให้เปิดโอกาสให้นักเรียนมากขึ้นและหัวข้อของการประเมิน
หลากหลายมากขึ้น
- เรียกร้องให้นักเรียนได้แสดงทักษะทางความคิด
- สามารถเป็นเครื่องมือ และบรรยายได้เร็วในสิ่งที่นักเรียนจะรู้และสามารถจะทำ
- ช่วยให้มีหลักฐานที่น่าเชื่อถือของผลสัมฤทธิ์นักเรียนแสดงต่อผู้ปกครองและชุมชน

ข้อด้อย
- ครูผู้สอนจำเป็นต้องมีเวลามากในการช่วยเหลือนักเรียนในการหัวข้อ/งานเพื่อที่จะ
สนับสนุน ช่วยเหลือ และประเมินแฟ้มสะสมงาน
- ระดับคะแนนของนักเรียนที่ได้รับในแฟ้มสะสมงานอาจจะอยู่ในระดับกว้างๆเท่านั้น
เมื่อเทียบกับกลุ่มอื่นๆ
- การยอมรับในระดับคะแนนของแฟ้มสะสมงานอยู่ในระดับต่ำ
- การนำเสนอและการเก็บค่อนข้างลำบากถ้ามีจำนวนแฟ้มสะสมงานจำนวนมาก
- แฟ้มสะสมงานอาจจะไม่แสดงถึงการทำงานของเด็กแต่ละบุคคลมากมายนัก ซึ่งใน
ความเป็นจริง อาจจะได้รับความช่วยเหลือจากผู้ปกครอง ครู หรือ เพื่อนคนอื่นๆ

รูปแบบอื่น ๆ ของการประเมิน
1. แบบทดสอบรายจุดประสงค์ (Objective Tests) ได้แก่ แบบจับคู่ (Matching) แบบให้เลือกตอบว่าถูกหรือผิด (Alternative choice) แบบหลายตัวเลือก (Multiple choice) และ แบบเติมคำให้สมบูรณ์ (Completion)
ข้อดี
- ต้องการวัดหัวข้อที่เฉพาะเจาะจงภายในหลักสูตร
- ต้องการความรวดเร็ว มีประสิทธิภาพ เมื่อมีโครงสร้างที่ดี มีความน่าเชื่อถือ
ข้อด้อย
- จะต้องคำนึงถึงทักษะและเวลาในการจัดทำโครงสร้าง
- ไม่สามารถวัดทักษะบางอย่างได้ เช่น ความคิดสร้างสรรค์ เป็นต้น

2. แบบทดสอบแบบความเรียง (Essay Tests) ข้อแนะนำ ดังต่อไปนี้
- เลือกคำถามที่ครอบคลุมหัวข้อใหญ่ภายในหลักสูตร
- ระมัดระวังในการกำหนดทักษะที่ต้องการให้ตอบสนองในแต่ละคำถาม
- ใช้คำถามที่ต้องการให้สรุปคำตอบและประกอบด้วยคำถามที่หลากหลายที่เน้นการปฏิบัติ
- ไม่ควรใช้คำถามที่เป็นทางเลือก
ข้อดี
- สามารถเตรียมได้ง่ายและรวดเร็ว
- มีวิธีการที่เหมาะสมเมื่อต้องการให้ผู้เรียนเข้าใจในสิ่งที่สาธิต จัดระบบ หรือแสดงความคิด
ข้อด้อย
- ใช้เวลามากในการให้เกรด
- ไม่ใช่รูปแบบในการวัดความรู้ที่เป็นข้อเท็จจริง

3. รายการตามความสนใจ (Interest Inventories) ความรู้ตามความสนใจของผู้เรียนนั้นเป็นรายวิชาที่แตกต่างกันสามารถทำได้โดยการใช้แบบสอบถามความรู้ที่ผู้เรียนสนใจ เช่น Which things in science are the most exciting to learn about?
ข้อดี
- ช่วยให้ครูสร้างกิจกรรมตามความสนใจของผู้เรียน
- ครูเก็บไว้เป็นแนวทางในการแลกเปลี่ยนหัวข้อที่น่าสนใจ
ข้อด้อย
- ผู้เรียนบางคนอาจจะพยายามที่จะทำให้ครูประทับใจโดยการพูดเกี่ยวกับหัวข้อที่พวกเขาไม่เข้าใจจริง ๆ หรือแม้กระทั่งในหัวข้อที่ไม่สนใจ
- ผู้เรียนบางคนไม่เต็มใจในการบอกสิ่งที่ตนเองสนใจ

4. การให้ระดับค่าคะแนน (Rating Scales)
ข้อดี
- ทำให้ครูสามารถตัดสินผู้เรียนเป็นรายบุคคลหรือเป็นกลุ่มได้
- สามารถทำได้ง่ายและรวดเร็ว
ข้อด้อย
- ครูไม่ได้รับข้อมูลใหม่ ๆ
- มีความยากในการรวบรวมและลำบากกว่าในการใช้วัดทักษะและความสามารถเฉพาะ